محدودیتهای مصرف 

از آنجا که مصرف از دیدگاه اسلام ،همچون مقدمهای برای رسیدن به سعادت حقیقی و کمال مطلوب است، مصرف کالاهایی که آدمی را از رسیدن به آن باز دارد، ممنوع است.

مهمترین محدودیتهای مصرف در ذیل میآید:

کالاهای ممنوع:

1. اسراف و تبذیر: به سبب پیامدهای بیشمار اسراف و تبذیر در عرصه اقتصادی، تضییع حقوق دیگران، مفاسد اخلاقیو سقوط معنوی ناشی از آن دو، بخش وسیعی از آموزههای اخلاقی اقتصادی اسلام، به این موضوع اختصاص دارد .

• • تعیین معیارهای اسراف و تبذیر؛ شامل: مصرف در راه معصیت، تضییع کالاها، زیانبار بودن مصرف و استفاده فراتر از حدّ نیاز.
  • تبیین گسترده اسراف و تبذیر و استثنا ناپذیر بودن آن.
  • تبیین زمینهها و عوامل اسراف و تبذیر؛ از جمله: ناآگاهی، هواپرستی، رذیلتهای اخلاقی، الگوپذیری از مسرفان، و تولید و عرضه نادرست کالا.
  • شیوههای مقابله؛ همچون: تقویت باورها، نظارت همگانی و تربیت خانوادگی
  • اتراف (رفاهزدگی و مصرفگرایی افسار گسیخته): «اتراف» که به معنای برخورداری از نعمت فراوان و غرق شدن در شهوات و خوشگذرانیهای توأم با غرور و طغیان است، از محدودیتهای مصرف در اسلام و از وجوه تمایز این مکتب با مکتب سرمایه‌داری به شمار میرود.از دیدگاه قرآن کریم، پدیده اتراف، زمینهساز تکذیب حق و مقابله با پیامبران و مصلحان اجتماعی، فساد اخلاقی و رفتاری و نابودی فرهنگها و تمدن-هاست؛ از این رو، شیوههایی برای مقابله با آن ارائه کرده است: تقویت باورها و ارزشهای اصیل، برقراری عدالت اجتماعی، و دوریِ خواص از اتراف و رفاهزدگی.